Innovatief Vermogen
Innovatief Vermogen
Innovatief vermogen
In Knight (1997) wordt innovatief vermogen omschreven als het streven naar creatieve of nieuwe
oplossingen voor de ontwikkeling of verbetering van zowel organisatorische vaardigheden als van
producten en dienstverlening. Ondernemers blijken (Utsch, Rauch, Rothfuss en Frese, 1999) meer
interesse te hebben in innovatie in het werk dan niet-ondernemers.
Zelfkennis
Zelfkennis wordt gedefinieerd als een individu die zijn eigen capaciteiten kan beoordelen (…) wat
nodig is om de gebeurtenissen in zijn leven te controleren (Chen, Greene en Crick, 1998).
Uit het onderzoek van Chen, Greene en Crick (1998) komt naar voren dat ondernemers een hogere
zelfkennis hebben dan niet-ondernemers en dat zelfkennis de kans op het worden van een
ondernemer vergroot. Individuen met veel zelfkennis zien eerder kansen en worden hierdoor eerder
ondernemer (Shane, Locke en Collins, 2003).
Risicobereidheid
Met risicobereidheid wordt de bereidheid bedoeld risicovolle beslissingen te nemen om een hoog
rendement te (kunnen) behalen (Lumpkin en Dess, 1996). Ondernemers blijken over het algemeen
een hogere risicobereidheid te hebben en minder risicomijdend zijn dan niet-ondernemers.
Locus van controle
Met locus van controle wordt de manier bedoeld waarop iemand de relatie tussen zichzelf en de
omgeving ziet en ervaart. Een individu met een interne locus van controle is ervan overtuigd dat zijn
handelingen veranderingen te weeg brengen in de situatie/omgeving waarin hij zich begeeft. Een
individu met een externe locus van controle meent dat zijn handelingen geen effect teweeg brengen
(Wagener, 2006). Van ondernemers wordt gezegd dat zij een interne locus van controle hebben
(Mueller en Thomas, 2000), waardoor ondernemers geneigd zijn gebeurtenissen (zoals succes)
eerder toeschrijven aan eigen daden dan aan het toeval. Ondernemers geloven dat ze invloed kunnen
uitoefenen op de omgeving.
Proactiviteit
Onder proactiviteit wordt het continu zoeken naar nieuwe kansen én het initiatief nemen om deze
kansen te benutten, voordat de concurrentie dit doet, verstaan (Lumpkin en Dess, 1997; Venkatraman,
1989).
Leiderschap
Leiderschap wordt omschreven als het ervoor zorgen dat anderen een ondernemende visie met je
delen en het mogelijk maken dat zij deze bewerkstellingen (Lumpkin et al., 2005 in: Lamadrid, Heene
en Gellynck, 2008).
Tolerantie voor ambiguïteit
Tolerantie voor ambiguïteit wordt gedefinieerd als de kunde om positief te reageren op veranderende
en onverwachte omstandigheden (Teoh en Foo, 1997). Het is volgens Smid en Van der Woude (2002,
in Wagener, 2006) het veranderen van gedragsstijl indien problemen of kansen zich voordoen,
teneinde het gestelde doel te bereiken. Vaak wordt tolerantie voor ambiguïteit ook flexibel gedrag
genoemd.
Kenmerken van ondernemende werknemers
Voor de ondernemende werknemer zijn vier kenmerken gekomen uit het literatuuronderzoek. Dit zijn:
competitieve agressiviteit, proactiviteit, innovatief vermogen en risicobereidheid. De aspecten
risicobereidheid, proactiviteit en innovatief vermogen zijn ook bij de kenmerken van de ondernemer
genoemd en worden hier niet opnieuw besproken. Competitieve agressiviteit is het enige kenmerk dat
in de literatuur specifiek voor de ondernemende werknemer wordt genoemd.
8
Competitieve agressiviteit
De definitie van competitieve agressiviteit is de intensiteit van de inspanningen van een organisatie
om het marktaandeel sneller te vergroten en de eigen positie te verbeteren ten opzichte van de
concurrentie (Lumpkin en Dess, 1997; Venkatraman, 1989).
Gemaakt met Microsoft OneNote 2013